“มุมมองการเมือง ในกรณีนายกฯ ปลดรัฐมนตรี”
ถือว่าเป็นการใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 170 ซึ่งเป็นอำนาจของฝ่ายบริหาร ซึ่งนายกรัฐมนตรีใช้อำนาจอิจสระไม่อิงกับพรรคกาคเมือง และไม่มีสายสัมพันธ์กับนักการเมือง เนื่องจาก
1. นายกฯไม่ได้เป็นนักการเมืองหรือนักเลือกตั้ง วัฒนธรรมทางการเมืองไม่ค่อยเข้าใจ เข้าใจเพียงแต่ “วัฒนธรรมอำนาจ” ที่เรียกว่า “อำนาจนิยม” ที่มาจากระบบทหารและการรัฐประหารขึ้นมาใช้อำนาจปกครอง กรณีเป็นไปตามแนวคิดทฤษฎีปฏิญานิยมของ จอห์น ออสติน โดยแท้
2.นายกฯไม่ได้สังกัดพรรคการเมือง มีที่มาจากการเสนอของพรรคการเมือง ซึ่งได้เป็น ส.ส. จึงมีอำนาจบริหารอิสระ ด้วยการค้ำยันจากวุฒิสภาที่เลือกมากับมือ
3.การไม่ยอมคน ของนายกญฯชายชาติทหาร คิดว่าตนเองถูกต้องเสมอ
มุมมองเชิงบวก
แสดงให้เห็นการแบ่งแยกอำนาจบริหารกับอำนาจนิติบัญญัติ ผ่านทางพรรคการเมือง ออกมาชัดเจน พรรคการเมือง ที่มี ส.ส. ในฐานะฝ่ายนิติบัญญัติ ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงอำนาจบริหารได้ นายกฯมีอำนาจเบ็ดเสร็จ คล้ายๆกับระบบประธานาธิบดี ดังนั้นนายกฯทำงานแบบรวมศูนย์เป็นเอกภาพของอำนาจ
มุมมองเชิงลบ
1.การไม่ยอมคน ของนายกญฯชายชาติทหาร คิดว่าตนเองถูกต้องเสมอ ทำให้ตัดขาดความสัมพันธ์พรรคการและส.ส. อาจเป็นปัญหาในอนาคตในการสนับสนุนนายกฯในอนาคตได้
2.เกิดการใช้อำนาจ “แบบอำนาจนิยม” มากขึ้น โดยไม่ฟังเสียงใครคัดค้าน คิดว่าตนเองถูกต้องเสมอ